Bluzki z poduszkami na ramionach, przypominały męskie koszule z guzikami i
kołnierzem. Nie były one bardzo kobiece, jednak sukienki i spódnice
wynagradzały ten brak. Płaskie podeszwy
zostały zastąpione delikatnymi obcasami z zaokrąglonymi czubami. Były to buty
na słupku bądź na korku, a kostkę często otaczał paseczek. Noszono również tzw.
drewniaki pasujące przez cały rok. Do
sandałków, obowiązkowo zakładano… skarpetki. Teraz, jak wiadomo jest wielka
walka z tym nawykiem, jednak w latach 40tych nie widziano w tym nic
niestosownego, a wręcz uznawano ten zwyczaj za elegancki. Co do okryć
wierzchnich – królował płaszcz do łydki, który również podkreślał figurę. Każda elegancka dama musiała znać zasady
dotyczące doboru dodatków – do każdego stroju obowiązywała inna torebka oraz
rękawiczki. Obowiązkowym wątkiem był kapelusz!
Bez niego kobiety były uznawane za „nie do końca ubrane”. Za
najmodniejsze uchodziły toczki.
A biżuteria? Miała być skromna – klipsy lub naszyjnik wystarczyły by strój był kompletny. Kobiety w Polsce raczej nie miały szansy by trzymać się tej zasady ponieważ w naszym Państwie panowały dużo gorsze warunki niż w innych podczas wojny. Bielizna dalej zakrywała większość ciała kobiety, była bardzo prosta. Ze względu na wielki problem z przemysłem bieliźniarskim w czasie wojny kobiety przygotowywały bieliznę domowymi sposobami z tego co się dało. Prawdziwą wisienką na torcie dla każdej kobiety było posiadanie nylonowych pończoch ze szwem na łydce. Był to największy szyk mody o którym w czasie wojny marzyła każda kobieta. Jednak w tych czasach nylon był bardzo potrzebny do wytwarzania spadochronów, a w okupowanej Polsce w ogóle niedostępny więc takie pończochy było bardzo ciężko dostać. I wiadomo – jak to zaradne kobiety, rysowały sobie kredką do oczu lub innym „narzędziem” kreskę wzdłuż tylnej części nogi imitując upragniony szew .Makijaż – podstawą były czerwone usta, delikatne ,rumiane policzki, oraz podkreślone i bardzo regularne brwi. Oczywiście młode dziewczyny rezygnowały z czerwonych ust, do nich skłaniały się dojrzalsze kobiety. Fryzury – głównie nisko upięte koki, eleganckie fale i loki bądź siateczki często robione samodzielnie przez kobiety. Fryzury były układane bardzo dokładnie. Moda męska w czasie wojny jest wielką zagadką. Większość mężczyzn poszła na wojnę, młodzi chłopcy nosili raczej zwykłe spodnie w kant, koszule oraz kaszkiety. Modne były też torby – listonoszki, specjalnie dla studentów. Szykowni , młodzi mężczyźni nosili oficerki. Oczywiście Niemcy byli widywani na ulicach najczęściej w wojskowych bądź policyjnych mundurach. W czasie wojny nie można mówić o rozkwicie tej mody ze względu na warunki okupacji. Jednak już w 1947r. wszystko zaczęło wracać do normy, rozkwitać i każdy znów mógł cieszyć się modą!
A biżuteria? Miała być skromna – klipsy lub naszyjnik wystarczyły by strój był kompletny. Kobiety w Polsce raczej nie miały szansy by trzymać się tej zasady ponieważ w naszym Państwie panowały dużo gorsze warunki niż w innych podczas wojny. Bielizna dalej zakrywała większość ciała kobiety, była bardzo prosta. Ze względu na wielki problem z przemysłem bieliźniarskim w czasie wojny kobiety przygotowywały bieliznę domowymi sposobami z tego co się dało. Prawdziwą wisienką na torcie dla każdej kobiety było posiadanie nylonowych pończoch ze szwem na łydce. Był to największy szyk mody o którym w czasie wojny marzyła każda kobieta. Jednak w tych czasach nylon był bardzo potrzebny do wytwarzania spadochronów, a w okupowanej Polsce w ogóle niedostępny więc takie pończochy było bardzo ciężko dostać. I wiadomo – jak to zaradne kobiety, rysowały sobie kredką do oczu lub innym „narzędziem” kreskę wzdłuż tylnej części nogi imitując upragniony szew .Makijaż – podstawą były czerwone usta, delikatne ,rumiane policzki, oraz podkreślone i bardzo regularne brwi. Oczywiście młode dziewczyny rezygnowały z czerwonych ust, do nich skłaniały się dojrzalsze kobiety. Fryzury – głównie nisko upięte koki, eleganckie fale i loki bądź siateczki często robione samodzielnie przez kobiety. Fryzury były układane bardzo dokładnie. Moda męska w czasie wojny jest wielką zagadką. Większość mężczyzn poszła na wojnę, młodzi chłopcy nosili raczej zwykłe spodnie w kant, koszule oraz kaszkiety. Modne były też torby – listonoszki, specjalnie dla studentów. Szykowni , młodzi mężczyźni nosili oficerki. Oczywiście Niemcy byli widywani na ulicach najczęściej w wojskowych bądź policyjnych mundurach. W czasie wojny nie można mówić o rozkwicie tej mody ze względu na warunki okupacji. Jednak już w 1947r. wszystko zaczęło wracać do normy, rozkwitać i każdy znów mógł cieszyć się modą!
Źródła: http://retroszyk.pl/tag/lata-40-2/page/2/ http://www.magiakobiet.pl/styl/moda-lat-40/ http://fotoforum.gazeta.pl/zdjecie/2050697,5,4,40685,wojenna-moda-meska.html http://www.retrostyl.net/p/moda-1940-1946.html http://fashionmedia.pl/2012/01/20/historia-mody-moda-lat-40/
Copyright © 2013
